Een nieuwe wet op lijkbezorging

Aan welke regels een uitvaart is gebonden, staat allemaal in de Wet op de Lijkbezorging. Ja, zo heet het echt, zelf zouden we het liever lichaamsbestemming hebben genoemd. Deze wet stamt uit 1991 en is nodig aan een nieuwe eeuw toe, vinden wij en vindt gelukkig ook minister Ollongren van Binnenlandse Zaken. Zo sluit de wet niet aan op de islamitische en joodse afscheidswensen en is er nu geen ruimte voor duurzame alternatieven voor begraven en cremeren.

Eind 2018 verscheen een initiatiefnota van D66-Kamerlid Den Boer ‘Naar een moderne Uitvaartwet’ , waarop de minister een Gezondheidsraad-commissie instelde om zich te laten adviseren over de toelaatbaarheid van nieuwe vormen. Met het oog op mens en milieu worden alternatieven voor begraven en cremeren uitvoerig onderzocht, bediscussieerd en getoetst aan allerlei criteria.

In oktober 2019 waren Rosalie Bak en Susanne Duijvestein van De Humusator welkom bij een hoorzitting van de Gezondheidsraad-commissie, waar de methode humusatie uiteen werd gezet. Er bleek grote belangstelling. Niet alleen vanwege de regenererende waarde van de uiteindelijke humus, ook omdat de commissie ziet dat het een laatste bestemming is zinnig voelt voor mensen, het resoneert. Een cruciale boodschap van de commissie was echter dat wetenschappelijk onderzoek naar de werking en veiligheid van de methode noodzakelijk is om er gedegen advies over uit te brengen.

Dus dit is wat ons te doen staat: wetenschappelijk onderzoek doen naar humusatie. Hier zetten we inmiddels stappen in, samen met het Amsterdam UMC. Lees er hier meer over.

Het advies van de Gezondheidsraad over de toelaatbaarheid van alternatieve vormen van lichaamsbestemming komt uiterlijk in het voorjaar van 2020 beschikbaar.

Onze hoop is dat de minister dan eind
2020 een wetsvoorstel doet aan de
Tweede Kamer.